In deze sterk toeristische plekken kun je niet anders dan denken aan de talloze souvenirwinkels die zo op elkaar lijken dat je nauwelijks nog kunt onderscheiden waar ze vandaan komen. Of je nu in Brussel, Rome of Belgrado bent, het zijn mokken, T-shirts, magneetjes en al die dingen die ons worden verkocht en hetzelfde oude verhaal vertellen. Maar kunnen we echt het geheugen van een stad en haar bewoners consumeren?

Dit is het verhaal van ‘Collection Collective’, een souvenirwinkel die verteld én samen beleefd wordt.

Collection Collective presenteerde een selectie van artiesten die elk op hun eigen manier omgaan met herinneringen die ons leven doorkruisen.

Met zijn digitale installatie ‘The Mind is a Voice, The Voice is Blind’ neemt de jonge Oostenrijkse kunstenaar Simon Lehner ons mee in een digitale reconstructie van de traumatische herinneringen uit zijn jeugd. Lehner vergelijkt het proces van digitale nabewerking met de constante, onbewuste herconfiguratie van onze eigen persoonlijke herinneringen.

De Belgische kunstenares Estelle Saignes onthult haar wandtapijt ‘Green Lake that Memory Smell’, waarin ze voortdurend een specifiek kunstmatig meer in de Verenigde Staten herbeleeft, op zoek naar een verbinding tussen het fysieke landschap en haar herinnering eraan.

In haar fotografische installatie ‘Time spent that might otherwise be forgotten’ volgt de Amerikaanse kunstenaar Diane Mayer de draad van onze herinneringen via een intrigerende mix van wol en familiefoto’s.

Tot slot sluit de Belgische beeldend kunstenaar Louise Devin dit verhaal af met ‘Coin Final’, een dubbelzinnig kerkhof dat tegelijkertijd teder en wreed oogt.

Hier is een natuurlijke Nederlandse vertaling van je tekst:

Dit artistieke project had ook tot doel de praktijk van professionals te combineren met die van burgers, om samen een gedeelde souvenirwinkel te creëren.

Gedurende drie jaar hebben vier groepen hun eigen voorstelling van een herinnering vormgegeven:

• Samen met een professionele keramiste heeft een groep meisjes uit een Maison de Jeunes in de Marollen een object in keramiek gemaakt dat een van hun herinneringen belichaamt.

• Samen met fotografen heeft een groep jongvolwassenen oude dia’s, achtergelaten op de markt van Place du Jeu de Balle, nieuw leven ingeblazen.

• Samen met illustratoren heeft een groep senioren een herinnering aan hun buurt gegraveerd op upcycled onderzetters.

• Samen met ontwerpsters heeft een groep volwassenen een tufting-bloementapijt gemaakt, geïnspireerd op dat van de Grote Markt.

it participatieve project gaf een groep meisjes van Maison de Jeunes 88 de kans kennis te maken met keramiek en een object te creëren dat een herinnering uit hun jeugd materialiseert. Samen met de professionele keramiste Anaid Moh konden deze waardevolle momenten worden vastgelegd door Ben Riffon, de oprichter van Kimia Studios.

Klik HIER om de geluidscapsule te beluisteren.

Hier is een natuurlijke Nederlandse vertaling van je tekst:

“Souvenirs Souverres” is een van de participatieve projecten die centraal in de tentoonstelling worden gepresenteerd. In de drukbezochte steegjes van de Marollen gingen we in gesprek met oudere, geïsoleerde bewoners die het grootste deel van hun leven in deze wijk hebben doorgebracht. Uit deze ontmoetingen kwamen we met een glimlach én tranen in de ogen. Zo begon het project.

De getuigenissen werden opgenomen en uitgeschreven door een vrijwillige tiener uit de buurt. Vervolgens illustreerden lokale tattoo-artiesten de herinneringen. Alles werd afgedrukt op onderzetters gemaakt van schoon kartonafval. Eenmaal verzameld, werden deze waardevolle objecten verspreid in de cafés, bars en restaurants van de wijk, zodat deze verhalen nooit vergeten zouden worden.

Het project werd gerealiseerd in samenwerking met Habitat et Rénovation (PCS Radis-Marolles en Querelle), Maison Vésale, Home des Ursulines en Home Sainte Monique.

Klik HIERom de volledige getuigenissen te lezen en HIERom de flash-illustraties van elke herinnering te bekijken.